Mono Lake en Bodie

Vandaag 30 mei zetten we onze tocht verder vanuit Death Valley, onderweg pikken we nog Sand Dunes mee, niet het meest speciale punt van Death Valley maar wel leuk om eens te zien.

Na een paar uur rijden (Katja heeft uiteindelijk ook gereden) kwamen we aan in Lee Vining een klein dorpje dat teert op de toeristen die naar Mono Lake gaan of de Tioga pas willen rijden.
Voor we Lee Vining binnenreden hebben we Mono Lake aangedaan, een plaats die wel eens overgeslagen word door de toeristen, terwijl het best een mooie plaats is vooral dan vanwege de “tufa’s” die uit het water steken.
Daar we nog genoeg tijd overhebben kunnen we Bodie ook nog bezoeken, een authentiek spookstadje in de middle of nowhere.
Er zijn twee wegen die naar Bodie leiden, de kortste gaat over een vrij lang stuk dirtroad wat alleen aan te raden is met een 4x4, wij hebben hier een gewone auto zien op terugkeren, waarschijnlijk vanwege de moeilijke weg.
De tweede weg gaat ook over een stukje dirtroad maar is stukken makkelijker dan de eerste weg.

Bodie zelf dan, eens je daar rondloopt lijkt het wel of de tijd heeft stilgestaan en kan je je zo inbeelden hoe het moet geweest zijn in die tijd.
Ergens krijg je wel een raar gevoel bij het binnenkijken van de verlaten huizen.
Ik had niet gedacht dat Bodie zo groot was, uitgaand van wat ik gelezen had op het internet.
Voor wie eraan denkt dit te bezoeken, het is een State Park geen National Park wat neerkomt op inkom betalen (3 dollar per persoon en als je wil 2 dollar voor een mooie brochure), zeker de moeite om voor dit luttele bedrag een stukje Amerikaanse geschiedenis te zien.