Vandaag aangekomen in Cody, ik had het me iets kleiner voorgesteld eigenlijk…
Rond een uur of 10 zijn we naar het Buffalo Bill Historical museum getrokken, van buiten heb je echt niet door hoe groot dit museum wel is.
Het museum op zich is wellicht het mooiste dat ik hier in de States al bezocht heb, niet dat we er al zoveel bezocht hebben, maar dit museum gaat niet enkel over de bekende William F. Cody (Buffalo Bill), het museum heeft 5 onderdelen namelijk de volgende: Draper museum of Natural History, Buffalo Bill museum, Plains Indian Museum, Whitney gallery Of Western art en het laatste is Cody Firearms museums.
Het eerste gaat over het gebied om en rond Yellowstone, de dieren, de natuur en hoe de mensen omgaan met dit gebied e.d.
Het tweede hoeft niet veel uitleg eigenlijk, bijna iedereen weet wie Buffallo Bill was, maar het is zeker de moeite om te bezoeken…een mens kan niet alles weten he.
Het derde gedeelte gaat over de native americans (indianen), echt schitterend…uitgebreider dan het museum in Grand teton, dat ook al mooi was.
Het vierde gaat over enkele kunstenaars die hier hun kunstwerken over het westen ten toon stellen, schilderijen en ook beeldhouwwerken.
Het laatste hoef ik niet uit te leggen, dat spreekt voor zich.
Rond een uur of 3 hebben we het museum verlaten en zijn we naar het Cody Legacy Inn motel gegaan om in te checken…een overprijst motel, 150 dollar voor een nachtje, het is hier best ruim en mooi maar dat was de Comfort inn gisteren ook en daar betaalden we 129 dollar voor een kamer…met bubbelbad.
Na het inchecken zijn we het dorpje gaan verkennen en zijn daarna iets gaan eten bij het Wyoming Rib & Chop House, een vrij simpel restaurant met de bekende steaks op het menu…best goed gegeten voor een “schappelijke” prijs.
Nu rustig uitblazen…omdat we dik zitten van het eten, en morgen is het powwow tijd.
vrijdag 20 juni 2008
donderdag 19 juni 2008
Beartooth pass
Met spijt verlieten we Yellowstone, we rijden het park uit via Lamar valley en krijgen nog een mooie afsluiter daar, een grizzly die lag te rusten, zoals reeds gemeld in yellowstone verslag.
Op zo een 7 mijl van de uitgang lag een baby hertje net naast de weg heel alleen, we hebben dit gemeld aan de uitgang, vanwege de plaats waar het lag, maar het leek ze niet veel te doen daar.
Tijd dan om aan de befaamde Beartooth pass te beginnen, van al de wegen die we al gereden hebben moet dit wel de meest indrukwekkende geweest zijn, op sommige plaatsen kon je niet meer dan 15 mijl per uur vanwege de scherpe bochten.
Eenmaal je wat hoger zit zie je waarom de pass pas open is, de sneeuw ligt er nog enorm dik en de meertjes liggen er nog bevroren bij, wat natuurlijk mooie beelden opleverde…we hebben zelfs mensen gezien met een uitrusting om te skiën.
Wetende dat je op bijna 11.000 voet rijdt over smalle bochtige wegen is best soms freaky, maar tevens ook leuk.
Na een ritje van ongeveer 80 kilometer komen we aan in het stadje Red Lodge, het lijkt me best een leuk stadje maar op dit moment is er maar weinig volk te bespeuren en dat maakt het hier wat saaier.
Na de winkels te hebben bezocht en een GOEDE kop (lees beker) cappuccino te hebben gedronken in de bakery gingen we uiteindelijk naar de carwash…ik denk dat ik met één van de vuilste wagens heb rondgereden in Yellowstone…ondertussen zat er nog iets minder aangenaam dan vuil op de wagen…Buffalo sh*t…niet met opzet ingereden, die beesten laten best wat achter op de wegen en als je vroeg vertrekt dan ligt alles nog onaangeroerd op straat.
Na de wasbeurt de lokale supermarkt opgezocht om wat eten te halen.
Morgen gaat het traject richting Cody uit.
Op zo een 7 mijl van de uitgang lag een baby hertje net naast de weg heel alleen, we hebben dit gemeld aan de uitgang, vanwege de plaats waar het lag, maar het leek ze niet veel te doen daar.
Tijd dan om aan de befaamde Beartooth pass te beginnen, van al de wegen die we al gereden hebben moet dit wel de meest indrukwekkende geweest zijn, op sommige plaatsen kon je niet meer dan 15 mijl per uur vanwege de scherpe bochten.
Eenmaal je wat hoger zit zie je waarom de pass pas open is, de sneeuw ligt er nog enorm dik en de meertjes liggen er nog bevroren bij, wat natuurlijk mooie beelden opleverde…we hebben zelfs mensen gezien met een uitrusting om te skiën.
Wetende dat je op bijna 11.000 voet rijdt over smalle bochtige wegen is best soms freaky, maar tevens ook leuk.
Na een ritje van ongeveer 80 kilometer komen we aan in het stadje Red Lodge, het lijkt me best een leuk stadje maar op dit moment is er maar weinig volk te bespeuren en dat maakt het hier wat saaier.
Na de winkels te hebben bezocht en een GOEDE kop (lees beker) cappuccino te hebben gedronken in de bakery gingen we uiteindelijk naar de carwash…ik denk dat ik met één van de vuilste wagens heb rondgereden in Yellowstone…ondertussen zat er nog iets minder aangenaam dan vuil op de wagen…Buffalo sh*t…niet met opzet ingereden, die beesten laten best wat achter op de wegen en als je vroeg vertrekt dan ligt alles nog onaangeroerd op straat.
Na de wasbeurt de lokale supermarkt opgezocht om wat eten te halen.
Morgen gaat het traject richting Cody uit.
Yellowstone samengevat
Het is een korte rit van Jackson naar Yellowstone, we zijn benieuwd naar het park, zeker nu we in Grand Teton nog geen beer hebben gezien. Kort na de middag zijn we al in Old faithful lodge hier gaan we 4 nachten slapen in een “frontier cabin”. Na het inchecken besluiten we om direct de omgeving al te gaan verkennen dus beginnen we met de alombekende Old faithful geiser die bij wijze van spreken in de voortuin van de lodge staat. Er zitten al heel wat mensen op de banken te wachten op het spektakel dus vermoeden we dat het niet lang meer gaat duren en zetten we ons erbij. Uiteindelijk hebben we nog zo”n drie kwartier moeten wachten tot de geiser aan zen ding begon. Het was een mooie uitbarsting tot de wind draaide en we beiden gedoopt werden door de mist die voortkomt van de kracht waarmee het water omhoog geduwd wordt uit de geiser. Al bij al viel het mee en waren we niet erg nat, de geiser had echter niet zijn beste prestatie geleverd, hij kan wel tot 55 meter hoog spuiten.
Vervolgens beginnen we aan de trail met al de geisers in verschillende geuren en kleuren, het is een makkelijke wandeling, je moet op een houten/plastic boardwalk lopen, heel leuk. We hoopten nog een uitbarsting mee te maken, zo hebben we zeker wel een kwartier zitten wachten (gelukkig staan er banken) aan de geiser Lion’s group zonder resultaat. Veel pruttelen en stinken (naar rotte eieren) maar dat was ook alles. Dan maar verder gewandeld en opeens wordt ons pad gekruist door onverwachte bezoekers, een kudde bizons inclusief de kalfjes. Wat een verrassing om die dieren hier te zien op een weg waar praktisch altijd toeristen lopen.Wijselijk besluiten we om niet te dicht in de buurt te komen en laten de dieren rustig de weg oversteken. Aan het einde van de trail zien we de mooie Old faithful inn staan die in 1904 gebouwd werd volledig uit hout, die moeten we een bezoek brengen zodat we een paar foto’s kunnen nemen van de grote houten lobby binnen. Uiteraard zoals in elk nationaal park zijn er gift shops a volanté die we ook maar eens gaan bekijken.
Na onze eerste nacht in Yellowstone gaan we vroeg op pad om de Upper en Midway geiser basin te gaan bekijken. Hier liggen het Saphire pool, deze heeft een enorm mooi blauwe kleur, en ook de prismatic spring, deze heeft verschillende kleuren en is heel groot zodat we hem niet volledig op de foto krijgen. Er hangt echter zoveel rook boven dat we hun kleuren bijna niet kunnen zien en we besluiten om later terug te komen.Na deze korte wandelingen zetten we onze weg verder richting de noorduitgang van het park, hier willen we de oude ingang van het park bezichtigen, de Roosevelt arch. Verder bezoeken we nog de klassieke toeristische plaatsen zoals Uncle Tom’s trail, dit is een weg met een trap zodat je naar beneden kunt om de waterval Lower falls te bezichtigen, je moet ook wel terug naar boven en het waren 328 trappen, we hebben het gevoeld.
De Mud paint pots was ook een leuke trail, modderpoelen die “koken”, het enige nadeel was wel de reuk (lees stank) die ermee gepaard ging.
We genieten van de schoonheid van Yellowstone, de bomen en bergen en opeens zien we enkele auto’s langs de kant van de weg staan, we stoppen ook want hier valt wel iets te zien denken we. Inderdaad we zien tussen de bomen door een beer rustig te eten, het is nog een relatief jonge bruine beer en hij trekt zich niets aan van de opgewonden toeristen langs de kant van de weg. Omdat hij toch redelijk ver van ons af zit gaan we iets dichterbij en kunnen hem mooi fotograferen, dit is echt de max.
Daarna nog opgewonden van de beer rijden we verder en zien een jonge coyote aan de kant van de weg staan. Vanuit de auto trekt Katja een foto, hij schrok van het geluid van het toestel en liep terug het bos in. Bizons kom je hier ook genoeg tegen en ook overal, in het bos, in de vlakten, langs de kant van de weg en zelfs op de weg. Ze hebben hier zelfs een naam voor uitgevonden, in plaats van traffic jam zeggen ze buffalo jam. Want als ze zin hebben om op de openbare weg te staan, lopen of zitten, dan moeten de auto’s wachten en dat levert dus files op, vandaar. Elken zien we ook regelmatig, maar wel meer vrouwelijke dan mannelijke.
The place to be voor wildlife in Yellowstone is Lamar valley en Hayden valley. Lamar valley is een heel ander gebied, hier zijn de heuvels en vlaktes groen, en op sommige plaatsen met gele bloemetjes bedekt, teletubieland.
We hebben de meeste dieren gezien in deze regio, maar hier volgt een opsomming van al de dieren die we gezien hebben in Yellowstone : 3 bruine beren en 2 zwarte beren de een al wat dichter dan de andere, 2 coyotes waarvan één naast de auto, 1 bighorn sheep, verschillende pronghorns van ver en dichtbij, een das (badger) leuk diertje, een grijze wolf, verder van ons weg dan we wouden, verschillende elken en heel heel veel bizons waarvan sommige heel dichtbij.
Onze laatste dag in Yellowstone hebben we mooi afgesloten, terwijl we op weg waren naar onze volgende bestemming hebben we nog een pitstop gemaakt in Lamar waar een bruine beer lag te zonnen in het gras wat ons mooi videobeelden en foto’s heeft opgeleverd, dit vonden we een mooie afsluiter van dit bezoek aan het park waar we zeker en vast ooit nog eens zullen terugkomen.
Vervolgens beginnen we aan de trail met al de geisers in verschillende geuren en kleuren, het is een makkelijke wandeling, je moet op een houten/plastic boardwalk lopen, heel leuk. We hoopten nog een uitbarsting mee te maken, zo hebben we zeker wel een kwartier zitten wachten (gelukkig staan er banken) aan de geiser Lion’s group zonder resultaat. Veel pruttelen en stinken (naar rotte eieren) maar dat was ook alles. Dan maar verder gewandeld en opeens wordt ons pad gekruist door onverwachte bezoekers, een kudde bizons inclusief de kalfjes. Wat een verrassing om die dieren hier te zien op een weg waar praktisch altijd toeristen lopen.Wijselijk besluiten we om niet te dicht in de buurt te komen en laten de dieren rustig de weg oversteken. Aan het einde van de trail zien we de mooie Old faithful inn staan die in 1904 gebouwd werd volledig uit hout, die moeten we een bezoek brengen zodat we een paar foto’s kunnen nemen van de grote houten lobby binnen. Uiteraard zoals in elk nationaal park zijn er gift shops a volanté die we ook maar eens gaan bekijken.
Na onze eerste nacht in Yellowstone gaan we vroeg op pad om de Upper en Midway geiser basin te gaan bekijken. Hier liggen het Saphire pool, deze heeft een enorm mooi blauwe kleur, en ook de prismatic spring, deze heeft verschillende kleuren en is heel groot zodat we hem niet volledig op de foto krijgen. Er hangt echter zoveel rook boven dat we hun kleuren bijna niet kunnen zien en we besluiten om later terug te komen.Na deze korte wandelingen zetten we onze weg verder richting de noorduitgang van het park, hier willen we de oude ingang van het park bezichtigen, de Roosevelt arch. Verder bezoeken we nog de klassieke toeristische plaatsen zoals Uncle Tom’s trail, dit is een weg met een trap zodat je naar beneden kunt om de waterval Lower falls te bezichtigen, je moet ook wel terug naar boven en het waren 328 trappen, we hebben het gevoeld.
De Mud paint pots was ook een leuke trail, modderpoelen die “koken”, het enige nadeel was wel de reuk (lees stank) die ermee gepaard ging.
We genieten van de schoonheid van Yellowstone, de bomen en bergen en opeens zien we enkele auto’s langs de kant van de weg staan, we stoppen ook want hier valt wel iets te zien denken we. Inderdaad we zien tussen de bomen door een beer rustig te eten, het is nog een relatief jonge bruine beer en hij trekt zich niets aan van de opgewonden toeristen langs de kant van de weg. Omdat hij toch redelijk ver van ons af zit gaan we iets dichterbij en kunnen hem mooi fotograferen, dit is echt de max.
Daarna nog opgewonden van de beer rijden we verder en zien een jonge coyote aan de kant van de weg staan. Vanuit de auto trekt Katja een foto, hij schrok van het geluid van het toestel en liep terug het bos in. Bizons kom je hier ook genoeg tegen en ook overal, in het bos, in de vlakten, langs de kant van de weg en zelfs op de weg. Ze hebben hier zelfs een naam voor uitgevonden, in plaats van traffic jam zeggen ze buffalo jam. Want als ze zin hebben om op de openbare weg te staan, lopen of zitten, dan moeten de auto’s wachten en dat levert dus files op, vandaar. Elken zien we ook regelmatig, maar wel meer vrouwelijke dan mannelijke.
The place to be voor wildlife in Yellowstone is Lamar valley en Hayden valley. Lamar valley is een heel ander gebied, hier zijn de heuvels en vlaktes groen, en op sommige plaatsen met gele bloemetjes bedekt, teletubieland.
We hebben de meeste dieren gezien in deze regio, maar hier volgt een opsomming van al de dieren die we gezien hebben in Yellowstone : 3 bruine beren en 2 zwarte beren de een al wat dichter dan de andere, 2 coyotes waarvan één naast de auto, 1 bighorn sheep, verschillende pronghorns van ver en dichtbij, een das (badger) leuk diertje, een grijze wolf, verder van ons weg dan we wouden, verschillende elken en heel heel veel bizons waarvan sommige heel dichtbij.
Onze laatste dag in Yellowstone hebben we mooi afgesloten, terwijl we op weg waren naar onze volgende bestemming hebben we nog een pitstop gemaakt in Lamar waar een bruine beer lag te zonnen in het gras wat ons mooi videobeelden en foto’s heeft opgeleverd, dit vonden we een mooie afsluiter van dit bezoek aan het park waar we zeker en vast ooit nog eens zullen terugkomen.
zaterdag 14 juni 2008
Grand teton dag 2
14 juni, het einde komt korter, ergens zijn we er niet kwaad voor, we beginnen Tesla (onze viervoeter) te missen desondanks we weten dat ze in goede handen is.
Weer richting Grand Teton, we besloten om via de de Moose-Wilson road te rijden, weer pech…de weg werd geblokkeerd door een politie agent, het had iets te maken met vee over de weg, dus dan maar via dezelfde weg van gisteren.
We reden meteen door tot aan Jackson Lake, daar hebben we een korte halt gehouden in het hotel, en de shops.
Nadien ging het richting Colter Bay, waar we naar het Indian Arts Museum gingen, echt mooi en zeker de moeite waard om wat tijd voor uit te trekken.
Na het bezoek een ijsje binnengewerkt en dan hebben we zo een 3 uur gewandeld rond Swan Lake, een verwarrende wegbewijzering daar…bleek niet alleen voor ons trouwens.
Na drie uur wandelen een vlugge snack verorbert en dan zijn we via de Moose-Wilson road naar Jackson gereden.
De volgende stops hebben we gedaan: Oxbow bend, Snake river overlook, Teton point turnout…De schwabacher landing road, hier heb ik de suv nog eens vuil gemaakt in de plassen.
Een mooie afsluiter van de Grand Tetons.
In Jackson Hole hebben we het aangename verblijf hier afgesloten met een etentje in de Million dollar Bar, hier hebben ze overheerlijke steaks…
Morgen gaan we naar Yellowstone.
Toch nog effe melden…hier is het nu zaterdag en morgen is het vaderdag….dus wil ik via deze weg mijn vader een gelukkige vaderdag wensen.
Weer richting Grand Teton, we besloten om via de de Moose-Wilson road te rijden, weer pech…de weg werd geblokkeerd door een politie agent, het had iets te maken met vee over de weg, dus dan maar via dezelfde weg van gisteren.
We reden meteen door tot aan Jackson Lake, daar hebben we een korte halt gehouden in het hotel, en de shops.
Nadien ging het richting Colter Bay, waar we naar het Indian Arts Museum gingen, echt mooi en zeker de moeite waard om wat tijd voor uit te trekken.
Na het bezoek een ijsje binnengewerkt en dan hebben we zo een 3 uur gewandeld rond Swan Lake, een verwarrende wegbewijzering daar…bleek niet alleen voor ons trouwens.
Na drie uur wandelen een vlugge snack verorbert en dan zijn we via de Moose-Wilson road naar Jackson gereden.
De volgende stops hebben we gedaan: Oxbow bend, Snake river overlook, Teton point turnout…De schwabacher landing road, hier heb ik de suv nog eens vuil gemaakt in de plassen.
Een mooie afsluiter van de Grand Tetons.
In Jackson Hole hebben we het aangename verblijf hier afgesloten met een etentje in de Million dollar Bar, hier hebben ze overheerlijke steaks…
Morgen gaan we naar Yellowstone.
Toch nog effe melden…hier is het nu zaterdag en morgen is het vaderdag….dus wil ik via deze weg mijn vader een gelukkige vaderdag wensen.
Grand Teton dag 1
Vandaag (13 juni) eindelijk beter weer, hier zaten we op te wachten…dus we kunnen eindelijk naar Grand Teton national park.
Daar gaan we dan richting Jenny Lake, eerst het visitor center bezoeken en de shop voor een beker koffie, nadien ging het richting boat dock om de overtocht te maken op Jenny lake.
Na de bekende vragen “where’re you folks from” en “how long will you stay here” konden we het bootje op.
Jenny lake is op zich al de moeite waard om te bezoeken, het mooie blauwe water en dan op de achtergrond het bos en de bergen.
Na een kleine 15 minuten varen konden we beginnen aan de trail naar Inspiration point, de trail is niet zo zwaar, je gaat eerst naar hidden falls (inderdaad weer watervallen) en dan moet je nog een stuk omhoog via een “smalle” weg.
Op zich is de trail niet zwaar maar wij hadden op verschillende punten nog sneeuw en ijs op de paden, zoals te verwachten was dat ook het geval naar inspiration point.
In de tocht naar beneden op een brugje moest ondergetekende weer eens onnozel doen op een brugje…gevolg dat ik een mooie knieval maakte voor Katja.
Nadien hebben we nog wat uitkijkpunten meegepikt en zijn dan gaan eten in Jenny lake lodge, niet slecht maar onze ober was precies ergens op een andere planeet.
Vergat de mensen achter ons en verwarde deze met ons, gaf ons de rekening van de mensen achter ons…wat goedkoper uit zou komen voor ons, maar we hebben hem er toch maar op gewezen, ondanks dat hij zo verward was, was hij echt vriendelijk dus besloot ik om eerlijk te zijn.
Nadien hebben nog wat uitkijkpunten gedaan en zijn dan weer richting Jackson Hole gegaan en hebben daar rond 18 uur naar de straatshow (shoot-out) gekeken.
Daar gaan we dan richting Jenny Lake, eerst het visitor center bezoeken en de shop voor een beker koffie, nadien ging het richting boat dock om de overtocht te maken op Jenny lake.
Na de bekende vragen “where’re you folks from” en “how long will you stay here” konden we het bootje op.
Jenny lake is op zich al de moeite waard om te bezoeken, het mooie blauwe water en dan op de achtergrond het bos en de bergen.
Na een kleine 15 minuten varen konden we beginnen aan de trail naar Inspiration point, de trail is niet zo zwaar, je gaat eerst naar hidden falls (inderdaad weer watervallen) en dan moet je nog een stuk omhoog via een “smalle” weg.
Op zich is de trail niet zwaar maar wij hadden op verschillende punten nog sneeuw en ijs op de paden, zoals te verwachten was dat ook het geval naar inspiration point.
In de tocht naar beneden op een brugje moest ondergetekende weer eens onnozel doen op een brugje…gevolg dat ik een mooie knieval maakte voor Katja.
Nadien hebben we nog wat uitkijkpunten meegepikt en zijn dan gaan eten in Jenny lake lodge, niet slecht maar onze ober was precies ergens op een andere planeet.
Vergat de mensen achter ons en verwarde deze met ons, gaf ons de rekening van de mensen achter ons…wat goedkoper uit zou komen voor ons, maar we hebben hem er toch maar op gewezen, ondanks dat hij zo verward was, was hij echt vriendelijk dus besloot ik om eerlijk te zijn.
Nadien hebben nog wat uitkijkpunten gedaan en zijn dan weer richting Jackson Hole gegaan en hebben daar rond 18 uur naar de straatshow (shoot-out) gekeken.
woensdag 11 juni 2008
Bear world en Jackson Hole
Na de regen komt zonneschijn, maar wel met wind.
Vanuit Mountain Home gingen we doorrijden naar Idaho Falls, het zuiden van Idaho heeft niet zoveel te bieden dus besloten we om Shoshone falls te bezichtigen, het lijkt wel een vakantie met alleen maar watervallen.
In Idaho lijkt het wel of ze nog niet gehoord hebben van richtingaanwijzers, het heeft ons wat tijd gekost om de watervallen te vinden, maar we hebben ze dan toch gevonden, voor drie dollar inkom konden we niet zeuren.
Na een bezoekje aan de shopping mall hielden we het voor bekeken in twinn falls en gingen we richting Idaho Falls, deze keer niet om watervallen te bekijken, maar gewoon om te slapen.
Na een nachtje slaap en rust zagen we dat het hier gesneeuwd had, raar maar waar. Na een ontbijt bij Denny’s gingen we naar Bear World, inkom was 36 dollar voor ons tweejes…niet goedkoop. We hadden het ons groter voorgesteld, maar we hebben wel enkele mooie exemplaren gezien.
Na een ritje van 20 minuten aan 5 m/ph gingen we kijken naar de cubs (babyberen), schattig en raar tegelijk, wetende dat zo een lief uitziend dier uitgroeit tot een te vrezen dier.
Katja had gehoopt hier de fles te kunnen geven aan de cubs, tot ze de prijs vroeg…53 dollar per persoon, na de al te hoge inkom vonden we 53 dollar een beetje teveel profiteren van de toerist zijn goedheid. Bear World is niet eht een aanrader!!
Ondertussen bleef het hier sneeuwen en hebben we nog vlug de giftshop bezocht om daarna naar Jackson Hole te vertrekken en onderweg bleef het sneeuwen.
Eens aangekomen in Jackson Hole zijn we naar het dorp getrokken om de leuke winkeltjes te bekijken.
Morgen gaan we nog wat meer op expeditie in Jackson Hole want ze geven nog regen en sneeuw op, maar vanaf vrijdag zou het beter worden en kunnen we (hopelijk) genieten van het zonnetje in Grand Teton
Vanuit Mountain Home gingen we doorrijden naar Idaho Falls, het zuiden van Idaho heeft niet zoveel te bieden dus besloten we om Shoshone falls te bezichtigen, het lijkt wel een vakantie met alleen maar watervallen.
In Idaho lijkt het wel of ze nog niet gehoord hebben van richtingaanwijzers, het heeft ons wat tijd gekost om de watervallen te vinden, maar we hebben ze dan toch gevonden, voor drie dollar inkom konden we niet zeuren.
Na een bezoekje aan de shopping mall hielden we het voor bekeken in twinn falls en gingen we richting Idaho Falls, deze keer niet om watervallen te bekijken, maar gewoon om te slapen.
Na een nachtje slaap en rust zagen we dat het hier gesneeuwd had, raar maar waar. Na een ontbijt bij Denny’s gingen we naar Bear World, inkom was 36 dollar voor ons tweejes…niet goedkoop. We hadden het ons groter voorgesteld, maar we hebben wel enkele mooie exemplaren gezien.
Na een ritje van 20 minuten aan 5 m/ph gingen we kijken naar de cubs (babyberen), schattig en raar tegelijk, wetende dat zo een lief uitziend dier uitgroeit tot een te vrezen dier.
Katja had gehoopt hier de fles te kunnen geven aan de cubs, tot ze de prijs vroeg…53 dollar per persoon, na de al te hoge inkom vonden we 53 dollar een beetje teveel profiteren van de toerist zijn goedheid. Bear World is niet eht een aanrader!!
Ondertussen bleef het hier sneeuwen en hebben we nog vlug de giftshop bezocht om daarna naar Jackson Hole te vertrekken en onderweg bleef het sneeuwen.
Eens aangekomen in Jackson Hole zijn we naar het dorp getrokken om de leuke winkeltjes te bekijken.
Morgen gaan we nog wat meer op expeditie in Jackson Hole want ze geven nog regen en sneeuw op, maar vanaf vrijdag zou het beter worden en kunnen we (hopelijk) genieten van het zonnetje in Grand Teton
Historic Columbia river highway
Van La Pine zijn we dan naar Troutdale gereden, weer enkele uren gereden.
Eigenlijk niet meer dan een reisdag en een bezoek aan de outlet hier, onze overnachting in de Holiday inn was best goed vooral het ontbijt, eieren, bacon, pancakes, french toast en de alom gekende cereals in alle kleuren en geuren.
Op het nieuws s’morgens kregen we nog te horen dat er een moord gepleegd was in Troutdale, ook een manier om wakker te worden.
Die morgen was het de bedoeling om aan de mooie scenic byway, Historic Columbia River Highway, te beginnen maar het weer zat ons echter niet mee het begon echter te regenen.
Het eerste punt was het Vista house, van daar krijg je een mooi zicht op de Columbia river, ware het niet dat de grijze wolken, mist en regen roet in het eten gooiden. Dan maar doorgereden naar het volgende punt Wahkeena falls, een niet zo grote waterval maar doordat deze over de stenen stroomt maakt het wel een mooie waterval.
We zijn dan te voet naar Multnomah Falls getrokken, maar doordat alle spullen zoals GPS en iPod nog zichtbaar waren in de auto ben ik maar teruggekeerd om de auto op te pikken, het was maar een halve mijl…in de regen.
Aangekomen aan Multnomah Falls begon het harder te regenen, schuilen in de giftshop dan maar, na enkele minuten hielden we het daar voor beken en namen we het risico om de falls te gaan bekijken.
Multnomah falls is zeker een mooie waterval maar dan wel als het weer meezit.
Daar er geen verbetering kwam in het rotweer zijn we maar doorgereden naar Idaho, zo konden we een dag winnen, trails doen in de regen is allesbehalve leuk.
Eigenlijk niet meer dan een reisdag en een bezoek aan de outlet hier, onze overnachting in de Holiday inn was best goed vooral het ontbijt, eieren, bacon, pancakes, french toast en de alom gekende cereals in alle kleuren en geuren.
Op het nieuws s’morgens kregen we nog te horen dat er een moord gepleegd was in Troutdale, ook een manier om wakker te worden.
Die morgen was het de bedoeling om aan de mooie scenic byway, Historic Columbia River Highway, te beginnen maar het weer zat ons echter niet mee het begon echter te regenen.
Het eerste punt was het Vista house, van daar krijg je een mooi zicht op de Columbia river, ware het niet dat de grijze wolken, mist en regen roet in het eten gooiden. Dan maar doorgereden naar het volgende punt Wahkeena falls, een niet zo grote waterval maar doordat deze over de stenen stroomt maakt het wel een mooie waterval.
We zijn dan te voet naar Multnomah Falls getrokken, maar doordat alle spullen zoals GPS en iPod nog zichtbaar waren in de auto ben ik maar teruggekeerd om de auto op te pikken, het was maar een halve mijl…in de regen.
Aangekomen aan Multnomah Falls begon het harder te regenen, schuilen in de giftshop dan maar, na enkele minuten hielden we het daar voor beken en namen we het risico om de falls te gaan bekijken.
Multnomah falls is zeker een mooie waterval maar dan wel als het weer meezit.
Daar er geen verbetering kwam in het rotweer zijn we maar doorgereden naar Idaho, zo konden we een dag winnen, trails doen in de regen is allesbehalve leuk.
Abonneren op:
Posts (Atom)